Της Ευφροσύνης Παυλακούδη
Πριν από δύο μήνες αναβλήθηκε από το Ειρηνοδικείο Χανίων η εκδίκαση της υπόθεσης τεσσάρων εκπαιδευτικών, πρώην σχολικώνΒ συμβούλων και νηπιαγωγών,Β έπειτα από μήνυση γονέα που επικαλείται ψυχικό τραύμα και κακοποίηση του παιδιού του
, από τη γνωστική επαφή με την επιστημονική ονομασία των ανθρώπινων γεννητικών οργάνων, στο πλαίσιο εγκεκριμένου προγράμματος Αγωγής Υγείας για τη σεξουαλική αγωγή στα παιδιά, με τίτλο «Παίζω με τον Φρίξο και μαθαίνω για το σώμα μου και τις διαπροσωπικές σχέσεις», το οποίο μάλιστα απέσπασε το βραβείο Αριστείας και Καινοτομίας στη Σεξουαλική Αγωγή 2019 από τον Παγκόσμιο Οργανισμό για τη Σεξουαλική Υγεία.
Σημειωτέον πως στο πλευρό των τεσσάρων εκπαιδευτικών βρέθηκε σύσσωμη η εκπαιδευτική κοινότητα των Χανίων και του Ρεθύμνου, καθώς και οι σύλλογοι γονέων, σύμφωνα με αναφορές στον Τύπο.
Το συγκεκριμένο περιστατικό, αν και μεμονωμένο μέχρι στιγμής, θέτει επί τάπητος το ζήτημα της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία που από το 1964 ταλανίζει την ελληνική Πολιτεία. Τότε ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Ευάγγελος Παπανούτσος είχε μιλήσει για ένταξη του αντικειμένου στο σχολικό πρόγραμμα. Εκτοτε έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες να διδαχθεί αυτόνομα σε γυμνάσια, λύκεια και Δημοτικά, χωρίς όμως κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Η χώρα μας αποτελεί μία από τις λίγες ευρωπαϊκές χώρες που δεν ακολουθεί συγκεκριμένη πολιτική στο θέμα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία, μαζί με τη Βουλγαρία, τη Λιθουανία, την Ιταλία και την Κύπρο.
Στην Κεντρική και τη Βόρεια Ευρώπη η κατάσταση είναι διαφορετική. Στη Γερμανία, για παράδειγμα, το μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης έγινε υποχρεωτικό στα σχολεία από το 1968. Στη Δανία, τη Φινλανδία και την Αυστρία από το 1970. Στην Ολλανδία μάλιστα η σεξουαλική αγωγή είναι υποχρεωτική και ξεκινά από τα 11. Στη Δανία από τα 12. Στη Φινλανδία με το 80% του πληθυσμού να είναι μέλη της Ευαγγελικής Λουθηρανικής Εκκλησίας, η σεξουαλική απελευθέρωση είναι πιο προχωρημένη, αφού τα παιδιά διδάσκονται σεξουαλική αγωγή από το νηπιαγωγείο. Στην Αυστρία, το μάθημα ξεκινά από το δημοτικό. Στη Γαλλία πάλι είναι υποχρεωτικό στα σχολεία και ξεκινά από την ηλικία των 6.
Στα καθ' ημάς, τα πράγματα είναι γνωστά. Στο παρελθόν έγιναν κάποιες προσπάθειες ένταξης της σεξουαλικής αγωγής στην εκπαίδευση, αλλά αποσύρθηκαν λόγω αντιδράσεων, ιδίως από την Εκκλησία.
Χαρακτηριστικές είναι δύο περιπτώσεις, το 2001 και το 2003 αντιστοίχως. Στην πρώτη ο Ζήσης Παπαθανασίου, διευθυντής του Ελληνικού Σεξολογικού Ινστιτούτου και ο ψυχίατρος Κώστας Κοτζαμάνης ανέλαβαν να γράψουν και να εκδώσουν το βιβλίο που θα γινόταν διδακτικό υλικό για τη σεξουαλική εκπαίδευση. Το εν λόγω σύγγραμμα δυστυχώς δεν έφτασε ποτέ στις τάξεις. Ακολούθησαν αντιδράσεις από την Εκκλησία, με αποτέλεσμα η Ενωση Κληρικών Ελλάδας να το αφορίσει.
Στη δεύτερη περίπτωση, ο Θάνος Ασκητής, πρόεδρος του Ινστιτούτου Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας, κατέθεσε μια πρόταση στο υπουργείο Παιδείας το 2003 για το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής.Β Δυστυχώς και πάλι το εν λόγω πρόγραμμα πάγωσε.
Πλέον, εκτός από κάποιες ελάχιστες αναφορές στο αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου στο βιβλίο «Ερευνώ και Ανακαλύπτω» της Στ' δημοτικού και αντίστοιχα στο βιβλίο Βιολογίας της Α' γυμνασίου και της Α' λυκείου, που απέχουν από το να θεωρηθούν σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, το μάθημα της σεξουαλικής αγωγής εξακολουθεί να απουσιάζει παντελώς από το σχολικό πρόγραμμα. Και προφανώς οι προσπάθειες από το 2017 να προσεγγιστεί αποσπασματικά το όλο ζήτημα, μέσω των περίφημων θεματικών εβδομάδων σε τάξεις του γυμνασίου, δεν συνιστά αντιμετώπιση του προβλήματος, πόσο μάλλον όταν έχουμε κρεσέντο αρνητικών αντιδράσεων από ακραίους εκκλησιαστικούς κύκλους ή μεμονωμένους ιεράρχες, τόσο στη Γλυφάδα και τον Πειραιά όσο και στη Φλώρινα και τα Καλάβρυτα.
Εκτρώσεις και φοβίες
Το τραγικό στην υπόθεση είναι ότι ενόσω η Πολιτεία όλα αυτά τα χρόνια εθελοτυφλεί για το ζήτημα, 1 στα 4 κορίτσια (ηλικίας 14 έως 17 ετών) έχει κάνει έκτρωση σύμφωνα με έρευνα του Αρεταίειου Νοσοκομείου.
Την ίδια στιγμή, οι έφηβοι έχοντας αφεθεί να παίρνουν πληροφορίες μόνο από το διαδίκτυο γύρω από το σεξ, αναπτύσσουν ομοφοβικές και μισογυνικές συμπεριφορές όπως τονίζουν οι περισσότεροι φορείς που ασχολούνται με το θέμα. Αυτή η πραγματικότητα κάνει ακόμη πιο επιτακτική την εισαγωγή της σεξουαλικής αγωγής στα σχολεία.
Τα βασικά στοιχεία της θα πρέπει να περιλαμβάνουν πέντε τουλάχιστον θέματα:Β την ανατομία και λειτουργία του σώματος, την υγιεινή, την αντισύλληψη, τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα και την επικοινωνία στις σχέσεις.Β Ετσι θα μπορούσαν να ελαττωθούν οι φοβίες, οι ενοχές, το άγχος ή οι παρανοήσεις και οι αντιδράσεις, που προέρχονται είτε από άγνοια, είτε από κακή πληροφόρηση των νέων.
Προσφάτως η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως, ανέφερε πως το σχολικό πρόγραμμα θα εμπλουτιστεί με νέες θεματικές όπως και η σεξουαλική αγωγή. Ας ελπίσουμε ότι η αυτή τη φορά η Πολιτεία θα προχωρήσει στις απαραίτητες πρωτοβουλίες.
Αναδημοσίευση από τον Φιλελεύθερο της Παρασκευής 3 Ιανουαρίου
