Οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις είναι γνωστές εδώ και εκατοντάδες χρόνια.
Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ) ονομάζονται ασθένειες ή μολύνσεις οι οποίες μεταδίδονται από άνθρωπο σε άνθρωπο μέσω της ανθρώπινης σεξουαλικής συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένων του σεξ, του στοματικού σεξ και του πρωκτικού σεξ.
Ενώ στο παρελθόν αυτές οι ασθένειες συνήθως αναφέρονταν ως σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα ή αφροδίσια νοσήματα, τα τελευταία χρόνια ο όρος σεξουαλικώς μεταδιδόμενες λοιμώξεις προτιμάται, καθώς έχει ένα ευρύτερο φάσμα εννοιών: ένα άτομο μπορεί να μολυνθεί και μπορεί να μολύνει άλλους δυνητικά, χωρίς να έχει μια ασθένεια.
Μερικά ΣΜΝ μπορούν να μεταδίδονται και μέσω της χρήσης βελονών μετά τη χρήση τους από ένα μολυσμένο άτομο, καθώς και μέσω της γέννας ή του θηλασμού.
Παρακάτω σου παραθέτουμε εκείνες που είναι οι πιο επικίνδυνες για τον οργανισμό σου:
Ιός ανθρωπίνων θηλωμάτων (HPV)
Ο HPV είναι ένας ιός που βασίζεται στο DNA (dsDNA) και μολύνει το δέρμα και τις βλεννογόνους μεμβράνες των ανθρώπων και ορισμένων ζώων. Σύμφωνα με τους Bernard και συνεργάτες (2010) μέχρι στιγμής έχουν αναγνωρισθεί 189 υπότυποι του ιού των θηλωμάτων (PV) από τους οποίους οι 120 υπότυποι προσβάλουν τον ανθρωπο -ιος HPV, και περίπου οι 40 είναι σεξουαλικά μεταδιδώμενοι.
Κάποιες μορφές του HPV μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα, ενώ κάποιες άλλες μορφές μπορεί να προκαλέσουν μόλυνση, η οποία να επιφέρει προ-καρκινικές δυσπλασίες. Όλοι οι υπότυποι του HPV μεταδίδονται μέσω δερματικής επαφής και, επομένως, δεν απαιτείται πλήρης σεξουαλική επαφή για τη μετάδοση.
Μια ομάδα περίπου 40 μορφών του HPV μεταδίδονται μέσω σεξουαλικής επαφής και μολύνουν την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Μερικές μορφές του HPV – και πιο συγκεκριμένα οι τύποι 6,11,40,42,43,44,55,61,70,72,81,83,84,89 – μπορούν να προκαλέσουν κονδυλώματα, που δεν είναι καρκινογόνα. Ωστόσο, άλλες μορφές του ιού που επίσης επηρεάζουν τα γεννητικά όργανα, δεν προκαλούν κανένα σύμπτωμα.
Διάγνωση του HPV γίνεται με το Τεστ Παπανικολάου καθώς και την τυποποίση του ιού με HPV DNA TEST το οποίο μας αποκαλύπτει τον υπότυπο του ιού καθώς και αν υπαρχεί συνλοίμωξη.
Μια χαριτωμένη αφίσα από το παρελθόν
Γονόρροια
H γονόρροια ή βλεννόρροια είναι κοινό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που οφείλεται σε λοίμωξη από το βακτήριο Ναϊσσέρια της γονόρροιας, τα οποία μολύνουν τόσο τους άντρες όσο και τις γυναίκες. Αυτοί οι κόκκοι είναι ενδοκυτταρικοί και εμφανίζονται συνήθως σε ζεύγη σε σχήμα κόκκων καφέ.
Μπορεί να αναπτυχθεί και να πολλαπλασιαστεί ανάλογα με το είδος της σεξουαλικής επαφής, κολπικής, στοματικής ή πρωκτικής, στα όργανα και τους ιστούς αυτών των περιοχών.
Δεν είναι απαραίτητο να εκδηλωθούν εγκαίρως τα συμπτώματα ώστε να γνωρίζουμε πότε πρέπει να αναζητήσουμε ιατρική βοήθεια και αυτό μπορεί να κάνει τη θεραπεία πιο δύσκολη. Τα κοινά συμπτώματα γονόρροιας είναι οι πρασινοκίτρινες ή λευκές εκκρίσεις υγρών από τον κόλπο ή το πεος αντίστοιχα, αίσθημα «καψίματος» κατά την ούρηση, «κάψιμο» ή πρησμένοι αδένες στον λαιμό. Στους άνδρες μπορεί να παρουσιαστεί επιπλεόν πόνος ή πρήξιμο στους όρχεις, ενώ στις γυναίκες επιπεφυκίτιδα (ερυθρότητα και φαγούρα στα μάτια), αιμορραγία μεταξύ των περιόδων εμμήνου ρύσεως ή διόγκωση του αιδοίου.
Σύφιλη
Η σύφιλη είναι ένα σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum ή ωχρά σπειροχαίτη. Η βασική οδός μετάδοσης είναι μέσω της σεξουαλικής επαφής. Μπορεί επίσης να μεταδοθεί από την μητέρα στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή κατά τον τοκετό, που έχει ως αποτέλεσμα την συγγενή σύφιλη. Άλλες ανθρώπινες νόσοι που προκαλούνται από την συγγενική ωχρά σπειροχαίτη περιλαμβάνουν το τροπικό θήλωμα, την πίντα, και την ενδημική σύφιλη.
Οι ενδείξεις και τα συμπτώματα της σύφιλης ποικίλουν ανάλογα, με το σε ποιο από τα τέσσερα στάδια εμφανίζεται (πρωτογενής, δευτερογενής, λανθάνουσα και τριτογενής). Το αρχικό στάδιο κλασικά εμφανίζεται με ένα απλό συφιλιδικό έλκος (ένα διαρκές, ανώδυνο, χωρίς φαγούρα, δερματικό έλκος), η δευτερογενής σύφιλη με ένα διάχυτο εξάνθημα που συχνά προσβάλλει τις παλάμες των χεριών και τα πέλματα των ποδιών, η λανθάνουσα σύφιλη με ελάχιστα έως καθόλου συμπτώματα, και η τριτογενής σύφιλη με κομμίωμα, νευρολογικά ή καρδιακά συμπτώματα.
Ωστόσο έχει χαρακτηριστεί ως “ο μέγιστος μιμητής” χάρη στις συχνές άτυπες εμφανίσεις της. Η διάγνωση γίνεται συνήθως μέσω αιματολογικών εξετάσεων. Εντούτοις τα βακτήρια μπορούν επίσης να ανιχνευτούν κάτω από ένα μικροσκόπιο. Η σύφιλη μπορεί να θεραπευτεί αποτελεσματικά με αντιβιοτικά, ειδικότερα η προτιμώμενη ενδομυϊκή πενικιλίνη G, ή άλλως η κεφτριαξόνη, και σε όσους πάσχουν από σοβαρή αλλεργία στην πενικιλίνη, από του στόματος δοξυκυκλίνη ή αζυθρομυκίνη.
Χλαμύδια
Τα χλαμύδια αποτελούν γενικά μια «σιωπηρή νόσο» επειδή το 75% των γυναικών και το 50% των ανδρών που έχουν μολυνθεί δεν εμφανίζουν συμπτώματα. Αν όμως υπάρξουν συμπτώματα, εμφανίζονται 1-3 εβδομάδες μετά την πιθανή επαφή με το μικρόβιο.
Στις γυναίκες, τα βακτήρια αρχικά προσβάλουν το τράχηλο ή/και την ουρήθρα. Στο στάδιο αυτό η γυναίκα μπορεί να έχει κάποιας μορφής κολπικές εκκρίσεις ή ένα δυσάρεστο αίσθημα πόνου ή/και καψίματος κατά την ούρηση. Από εκεί, και αν η γυναίκα δεν πάρει θεραπεία, τα χλαμύδια «προχωρούν» σιγά σιγά και προς τη μήτρα και από εκεί στις σάλπιγγες, προκαλώντας τελικά πυελική φλεγμονώδη νόσο. Η πυελική φλεγμονώδης νόσος μπορεί να είναι και αυτή «σιωπηλή» ή η γυναίκα να παρουσιάζει πυελικό ή κοιλιακό άλγος. Τελικά, μερικές γυναίκες αναπτύσσουν στειρότητα ή έκτοπη κύηση ως αποτέλεσμα της μόλυνσης.
Στους άνδρες, τα χλαμύδια προκαλούν συμπτώματα παρόμοια με αυτά της γονόρροιας. Ορισμένες φορές μπορεί να υπάρχει κάποια «περίεργη» έκκριση από το πέος ή ένα αίσθημα καψίματος κατά την ούρηση. Σπανιότερα, μπορεί να παρουσιαστεί πόνος ή και πρήξιμο στον ένα ή και τους δύο όρχεις. Στα νεογέννητα, το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα των χλαμυδίων είναι η επιπεφυκίτιδα, αλλά μπορεί να προκληθεί και πνευμονία.
Συνοπτικά τα συμπτώματα στις γυναίκες είναι:
- Κολπικές εκκρίσεις ασυνήθιστες
2. Αίσθημα πόνου ή καψίματος στην ουρήθρα
3. Λίγες σταγόνες αίμα εκτός περιόδου
4. Πόνος χαμηλά στην κοιλιά ή στη μέση, ναυτία ή και πυρετό.
Στους άνδρες τα συμπτώματα είναι:
- Αίσθημα επώδυνου καψίματος στην ουρήθρα.
2. Γαλακτώδες άσπρο ή κίτρινο υγρό από το πέος
3. Πόνος ή διόγκωση των όρχεων
4. Ερυθρότητα και πρήξιμο γύρο από το πέος.
Έρπης γεννητικών οργάνων
Ο απλός έρπης χωρίζεται σε ως HSV-1 και HSV-2.
Οι έρπητες αυτοί μεταδίδονται από μολυσμένα σε ευαίσθητα άτομα με στενή επαφή που επιτρέπει την είσοδο του ιού δια των βλεννογόνων ή εκδορών του δέρματος. Η αρχική λοίμωξη μπορεί να μη γίνει αντιληπτή και η βαρύτητά της ποικίλλει. Τα στόμα και τα χείλη αποτελούν συνήθεις περιοχές λοίμωξης και μετάδοσης του HSV-1, ενώ ο HSV-2 μεταδίδεται κυρίως με τη σεξουαλική επαφή και ευθύνεται για τις περισσότερες εντοπίσεις στο κάτω ήμισυ του σώματος.
Ταυτόχρονα με την αρχική λοίμωξη, ο ιός εγκαθίσταται στον οργανισμό με αποτέλεσμα να υπάρχει πιθανότητα επανενεργοποίησης είτε σιωπηλά, είτε με συμπτώματα υποτροπιάζουσας λοίμωξης (βλ. επιχείλιος έρπης). Η διάγνωση μπαίνει με: 1) μικροσκοπική εξέταση, 2) καλλιέργεια του ιού, 3) ανοσοανίχνευση, 4) προσδιορισμό του DNA του ιού.
Θεραπέια για την λοίμωξη από έρπητα δεν υπάρχει αλλά με κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή μπορεί να ανακουφιστείς από τα ενοχλητικά συμπτώματα.
Ψείρες του εφηβαίου
Οι συγκεκριμένες ψείρες διαφέρουν αρκετά από εκείνες που εμφανίζονται στο σώμα ενώ μεταδίδονται με την σεξουαλική επαφή. Τα συμπτώματα προσβολής από ψείρες του εφηβαίου είναι ο έντονος κνησμός. Η πάθηση αντιμετωπίζεται με φάρμακα.
Ιός AIDS/HIV
Η λοίμωξη με τον Ιό Ανθρώπινης Ανοσοανεπάρκειας (Human Immunodeficiency Virus Infection) και το Σύνδρομο Επίκτητης Ανοσοανεπάρκειας (AIDS) είναι μια νόσος του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος που προκαλείται από τον ιό της ανθρώπινης ανοσοανεπάρκειας (HIV).[1] Η νόσος παρεμβαίνει στο ανοσοποιητικό σύστημα και παρεμποδίζει τη λειτουργία του, κάνοντας τα άτομα με AIDS περισσότερο πιθανά να αποκτήσουν λοιμώξεις, όπως ευκαιριακές λοιμώξεις και όγκους που συνήθως δεν προσβάλουν τα άτομα με λειτουργικά ανοσοποιητικά συστήματα. Αυτή η ευπάθεια χειροτερεύει με την εξέλιξη της νόσου.
Το AIDS μπορεί να μεταδοθεί μέσω της σεξουαλικής επαφής, ή της κοινής χρήσης συρίγγων, ή από μολυσμένη μητέρα στο νεογέννητο παιδί της.
Τα συμπτώματα μπορούν να υπάρχουν για πολλά χρόνια ωστόσο μόνο μια εξέταση αίματος μπορεί να δείξει αν κάποιος έχει μολυνθεί.
Τριχομονάδες
Πρόκειται για μια συχνή μόλυνση, κυρίως των γυναικών νεαρής ηλικίας, με ενεργή σεξουαλική ζωή.
Η τριχομονάδωση είναι παρασιτική λοίμωξη που έχει ως αποτέλεσμα να διαταράσσεται η φυσιολογική κολπική έκκριση και στους άνδρες να προκαλείται έκκριση από το πέος.
Προκαλείται από το παράσιτο Trichomonas vaginalis, το οποίο μολύνει τον κόλπο των γυναικών και την ουρήθρα των ανδρών.
Οι τριχομονάδες είναι ιδιαίτερα συνήθεις σε γυναίκες άνω των 30 και των 40 (το ενδεχόμενο μόλυνσης είναι, παγκοσμίως, διπλάσιο από αυτό της γονόρροιας και των χλαμυδίων μαζί). Τα συμπτώματα της ασθένειας εκδηλώνονται μετά από 5 έως 28 μέρες και αντιμετωπίζονται με φάρμακα.
Πηγή: Team, N. (2017, June 30). Τα 7 πιο επικίνδυνα Σεξουαλικώς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ). neolaia.gr. https://www.neolaia.gr/2017/06/30/ta-7-pio-epikindyna-smn/
